به نام خداوند بخشنده ی مهربان. سپاس خداوند جهانیان را و درود و سلام بر سیدنا محمد و خاندان پاک و مطهرش.

حقیقت این است که اصل پذیرش وقبول کردن شناخت است. پر هر انسانی که یقین داشت همه چیز به دست خدا است و بر هر چیزی توانا است، و هر چیزی را می داند و مهربان است و ما را آفریده تا در دنیا و آخرت سعادتمند باشیم. این اطلاعات به عنوان کلیات ایمان است که ما را به پذیرش وا می دارد. اگر مثلا گفتیم که این کودک را نزد مادرش می بریم تا هر کاری خواهد با او انجام دهد. وقتی گفتیم نزد مادرش، مادر سراسر مهربانی است. انسان هر چه بیشتر خداوند را بشناسد بیشتر به او ایمان می آورد. او آفریننده و تصویر کننده و پروردگار و خداوند حکیم و دانا است. نام هایش نیک است. صفاتش والا است. پس وقتی بازگشت به سوی او است تسلیم شدن طبیعی است. یعنی تسلیم شدن مرتبط با شناخت است. اگر فرض کنیم که پدری عمل جراحی دارد. پسری خردسال دارد که این عمل جراحی را تحمل نکرده است اما بزرگتر می داند که این عمل موفقیت آمیز است و به درمان او می انجامد. اما نیاز به چهار یا پنج ساعت است. هر چه عقل انسان بیشتر باشد بیشتر تسلیم خداوند می شوند.